Νεότερα για τον φωσφόρο της δίαιτας των ασθενών με χρόνια νεφρική νόσο
Πως μπορούμε να μειώσουμε τον φωσφόρο της τροφής και συγχρόνως να έχουμε ισορροπημένη διατροφή;
Ο φωσφόρος θεωρείται για τους ασθενείς με νεφρική νόσο σιωπηρός δολοφόνος, γιατί επιβαρύνει την καρδιά και τα αγγεία. Τα χάπια που λαμβάνουμε μαζί με το φαγητό για να περιορίσουμε την απορρόφηση του φωσφόρου των τροφών, τα φωσφοροδεσμευτικά, δεν αρκούν .Χρειάζεται και μείωση του φωσφόρου της τροφής. Ο περιορισμός του φωσφόρου της τροφής είναι αρκετά δύσκολος. Περιέχεται στο κρέας, στα γαλακτοκομικά, στο ψάρι, στα αυγά, τροφές δηλαδή που είναι απαραίτητες για τον οργανισμό.
Εάν ο ασθενής αποφασίσει να περιορίσει δραστικά αυτές τις τροφές, προκειμένου να μειώσει πολύ τον φωσφόρο της τροφής, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να μην τρέφεται καλά και να περιπέσει σε υποθρεψία.
Για να μην συμβεί αυτό, πρέπει να αξιοποιήσουμε τρία μυστικά:
- Υπάρχουν πηγές φωσφόρου που περνούν απαρατήρητες και δεν προσφέρουν στην καλή διατροφή. Τέτοιες τροφές είναι αυτές που έχουν πρόσθετα φωσφόρου. Τα πρόσθετα φωσφόρου υπάρχουν σχεδόν παντού. Χρησιμοποιούνται στις συσκευασμένες τροφές προκειμένου να διατηρούνται και να έχουν φρέσκια εμφάνιση. Κατεψυγμένα κρέατα, αναψυκτικά, Cola, νερό με άρωμα, έτοιμες σάλτσες για σαλάτες (dressing) έχουν πολύ ανόργανο φωσφόρο. Έχει βρεθεί ότι μία συνήθης πρόσληψη χημικών πρόσθετων φωσφόρου είναι 300-400 γραμμάρια την ημέρα, ενώ σε μονομερείς δίαιτες μπορεί να φθάσει μέχρι και 1000 γραμμάρια. Ο φωσφόρος που χρησιμοποιείται ως πρόσθετο είναι ανόργανος. Αυτός έχει το χαρακτηριστικό ότι απορροφάται από το γαστρεντερικό σχεδόν 100%, δηλαδή πολύ περισσότερο από τον οργανικό φωσφόρο που περιέχεται στις τροφές. Δυστυχώς δεν είναι υποχρεωτική η αναγραφή του πρόσθετου ανόργανου φωσφόρου στις συσκευασίες των τροφών. Χρειάζεται λοιπόν προσοχή στην επιλογή όταν αγοράζουμε έτοιμες συσκευασμένες τροφές.
- Η παρασκευή του φαγητού έχει σημασία. Το βράσιμο μπορεί να απομακρύνει 35-50% τον φωσφόρο, ενώ διατηρεί όλα τα άλλα συστατικά.
- Πολλά φάρμακα έχουν φωσφόρο. Πρέπει ο γιατρός που σας παρακολουθεί να επιλέγει φάρμακα που δεν έχουν φωσφόρο. Δεν έχει νόημα από τη μια να παίρνουμε φάρμακα για να μην απορροφούμε τον φωσφόρο της τροφής και από την άλλη να παίρνουμε φάρμακα που περιέχουν φωσφόρο.