Μία νέα ομάδα αντιδιαβητικών φαρμάκων παρουσιάσθηκε πρόσφατα τα τελευταία χρόνια. Υπόσχεται πολλά παραπάνω από την μείωση του σακχάρου του αίματος. Υπόσχεται καρδιαγγειακή και νεφρική προστασία!
Ποια είναι αυτά τα φάρμακα και πως δρούν;
Το μυστικό της δράσης τους βρίσκεται στους νεφρούς .
Οι νεφροί δέχονται το 25% του αίματος που κυκλοφορεί στα αγγεία. Το αίμα αυτό φιλτράρεται και δέχεται επεξεργασία συνεχώς. Από τα φίλτρα του νεφρού (σπειράματα) περνάνε καθημερινά 180 γραμμάρια σακχάρου. Αυτή η ποσότητα επαναρροφάται πλήρως στα σωληνάρια του νεφρού που βρίσκονται μετά τα φίλτρα (σπειράματα).Γιαυτό στα ούρα τελικά δεν παρατηρείται σάκχαρο.
Για να γίνει αυτό λειτουργούν αδιάκοπα ειδικές αντλίες που δεσμεύουν το σάκχαρο και το στέλνουν πίσω στην κυκλοφορία του αίματος. Τις αντλίες αυτές αναστέλλουν τα καινούργια φάρμακα. Λέγονται αναστολείς της συμμεταφοράς σακχάρου και νατρίου SGLT-2 inhibitors ) η γλιφλοζίνες. Έτσι, σχεδόν όλο το σάκχαρο που διέρχεται από τους νεφρούς δεν επαναρροφάται και απομακρύνεται με τα ούρα.
Βρέθηκε ότι μειώνουν τα προβλήματα από την καρδιά και τα αγγεία και καθυστερούν σημαντικά την επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας. Αυτό γίνεται με πολύπλοκους μηχανισμούς. Η δράση τους αυτή είναι σημαντική και επιβεβαιωμένη. Μάλιστα θεωρείται λάθος να μην χορηγούνται, όταν βέβαια υπάρχει η ένδειξη από τον θεράποντα ιατρό.
Κυκλοφορούν με μορφή χαπιών. Σε αντίθεση με τα άλλα αντιδιαβητικά λαμβάνονται ανεξάρτητα από τα γεύματα
Όπως όλα τα φάρμακα έχουν παρενέργειες.
Α)Οι πιο συνηθισμένες είναι οι εξής:
- Λοιμώξεις ουροποιητικού, συνήθως μυκητιάσεις. Το σάκχαρο των ούρων αυξάνει τον κίνδυνο των λοιμώξεων στα γεννητικά όργανα. Παρουσιάζεται ως λευκό υγρό με την μορφή χαλασμένου γιαουρτιού στο πέος και στον γυναικείο κόλπο. Αντιμετωπίζεται εύκολα με αντιμηκυτιασικές και άλλες αλοιφές. Συστήνεται συχνό πλύσιμο των περιοχών αυτών με ζεστό νερό και ουδέτερο σαπούνι και αποφυγή στενών εσωρούχων.
- Υπογλυκαιμία. Δεν είναι συχνή. Προτείνεται η μείωση της δόσης των άλλων αντιδιαβητικών.
- Αφυδάτωση.Τα φάρμακα αυτά προκαλούν αυξημένη διούρηση. Συστήνεται η πρόσληψη άφθονων υγρών ούτως ώστε να μην υπάρχει δίψα και τα ούρα να έχουν ανοικτό κιτρινωπό χρώμα.
Β) Πολύ σπάνια
1)Αύξηση των οξέων στο αίμα (Οξέωση). Οι Γλιφλοζίνες μπορεί να αυξήσουν κάποια οξέα (κετόνες) στον οργανισμό. Η παρενέργεια αυτή είναι πολύ σπάνια αλλά ενδέχεται να είναι σοβαρή. Παρατηρείται εάν δεν φάει κάποιος για πολλές μέρες, έχει πάθει αφυδάτωση, μείωσε πολύ γρήγορα την ινσουλίνη, κατανάλωσε πολλά οινοπνευματώδη και αισθανόταν ασθενής. Δίαιτες με πολύ λίγους υδρογονάνθρακες (οι καλούμενες κετονικές δίαιτες) αυξάνουν περισσότερο τον κίνδυνο.
Συμπτώματα είναι ναυτία και έμετος, κοιλιακό άλγος ζάλη και δίψα. Η αναπνοή μυρίζει όπως τα καθαριστικά της βαφής των νυχιών. Σε τέτοιες περιπτώσεις ενημερώνεται άμεσα ο θεράπων ιατρός.
2) Ασθένεια κάτω άκρου. Ο ασθενής που έχει κυκλοφορικά προβλήματα κάτω άκρου ή έλκη ενημερώνει τον θεράποντα ιατρό.
Οδηγίες για τις κρίσιμες μέρες της ασθένειας
Εάν παρατηρηθούν έμετοι, διάρροιες, υψηλός πυρετός εφιδρώσεις και ρίγη πρέπει να διακοπούν:
- Τα φάρμακα για την αντιμέτωπη της αρτηριακής πίεσης
- Τα διουρητικά
- Οι γλιφλοζίνες και τα άλλα αντιδιαβητικά χάπια (Δεν διακόπτεται η ινσουλίνη)
Και ενημερώνεται ο θεράπων ιατρός.
Το όφελος από τα φάρμακα αυτά θεωρείται συντριπτικά μεγαλύτερο από πιθανή ταλαιπωρία λόγω των παρενεργειών. Αυτές είναι εύκολο να αντιμετωπισθούν. Σε αυτό βοηθάει πολύ η ενημέρωση των ασθενών.
